Apulia ma wielką zaletę, ponieważ sprawia, że wszyscy, którzy tu przyjeżdżają, czują się jak w domu. Nie ma znaczenia, czy jesteś tu na kilka godzin, lata, czy na całe życie – zawsze jesteś mile widziany. Niektórzy uważają, że właśnie tu odnajdziesz prawdziwe Włochy. Południowy region kraju i jego mieszkańcy czyli „terroni” (pogardliwe określenie mieszkańca południa Italii, oznacza wieśniaka) to niesamowita mieszanka życzliwości, słońca i znakomitego primitivo. Chodź, zabieram Cię na wakacje na „obcasie”!
Transport
Do Bari – stolicy Apulii polecisz z Polski tanimi liniami lotniczymi WizzAir lub Ryanair. Czas lotu to około dwie i pół godziny. Z moich doświadczeń wynika, że na miejscu poradzisz sobie bez samochodu. Pociągi w regionie są obsługiwane przez dwie firmy: Trenitalia (jedna z linii kursuje z Rzymu do Lecce) oraz Ferrovie Del Sud Est. Siatka połączeń jest przyjazna turystom, ale także wymagającym rodzicom z dziećmi (oprócz dwóch walizek, mieliśmy wózek Inglesina i półroczne niemowlę). Jeśli Twoją bazą wypadową jest Bari, możesz bez problemu dotrzeć do Polginano al Mare, Lecce czy Otranto. Wymaga to trochę researchu i cierpliwości, ale trasy przebiegające przez stare gaje oliwne uatrakcyjniają podróż. Jeśli jesteś nastawiony na zwiedzanie Alberobello lub dotarcie do nadmorskich kryjówek to zabranie ze sobą prawa jazdy jest dobrym pomysłem.
Bari
To niezwykle urocze nadmorskie miasteczko, które ponad 2000 lat temu zostało założone przez plemię Peucetii. Bari jest „bramą regionu” i stanowi ważny ośrodek gospodarczy, obsługujący dwa porty: lotniczy i rybacki. Ma też inne atuty – wąskie, brukowane uliczki starego miasta przy Bazylice San Nicola i XII-wiecznym Castello Svevo (Szwabskim Zamku) są warte wędrówki i można tu skosztować ciambotta, lokalnego gulaszu rybnego. Jak się domyślasz, w Apulii dominują dania z owoców morza, a kałamarnica to jeden z ulubionych składników terroni.
Wyjazd z miasta bez degustacji panzerotti w Mastro Ciccio jest prawdziwym świętokradztwem. W Mastro Ciccio podają najlepsze kanapki ze świeżymi lokalnymi produktami. Wspomniane panzerotti czyli włoski pieróg z rozpływającą się w ustach burratą, ośmiornicą i pistacjami to czysta poezja. Właśnie tak wyobrażam sobie idealny fast food.
Bari to doskonała baza wypadowa do zwiedzania innych miasteczek Apulii. Pora odkryć resztę południa.
Lecce
Z okna pociągu pospiesznego do Lecce można podziwiać mnóstwo średniowiecznych miasteczek, gaje oliwne, rajską linię brzegową, città bianche i jeszcze więcej gajów oliwnych z zameczkami i pałacami ukrytymi między drzewami. Na zwiedzanie Lecce mieliśmy jeden dzień i plan, by nie mieć planu i odkrywać piękne miejsca. Nie stanowiło to żadnej trudności, ponieważ za każdym rogiem znajdował się wspaniały barokowy budynek, ogromna porta (wejście do starego miasta) lub piękny kościół czy pałac. Na miasto wybraliśmy się na wypożyczonych z hotelu rowerach, które zostawiliśmy pod samym Teatrem Rzymskim na Piazza Sant’Oronzo. Stamtąd wyruszyliśmy spróbować kuchni apulijskiej. Wędrowaliśmy klimatycznymi uliczkami prawie godzinę, przechodząc przez kolejne bramy starego miasta, aż wreszcie znaleźliśmy restaurację o nazwie Re Mida. Tam przywitała nas uśmiechnięta właścicielka/managerka oraz pokaźna kolekcja win, choć o nich później. W Lecce spróbowaliśmy kolejnego specjału, czyli orecchiette z burratą i rzepą – to wszystko na temat cocina povera. Orecchiette to rodzaj makaronu, który swoim wyglądem przypomina uszy i stąd bierze swoją nazwę. Chyba nie muszę wspominać, że obiad był tak pyszny, że uszy nam się trzęsły?
W hotelu mogliśmy zakosztować innej włoskiej klasyki – crema pasticcera.
Jest to rodzaj kremu budyniowego, który w niczym nie przypomina budyniu z torebki. Tarta z crema pasticcera to więcej niż niebo w gębie. Do tego oczywiście łyk latte macchiato. Molto Italiano!
Otranto
Dlaczego nie cieszyć się aperitifem o zachodzie słońca, przy zamku, w jednej z najpiękniejszych scenerii Włoch? Jesteśmy w Otranto, gdzie Morze Jońskie styka się z Morzem Adriatyckim. To raj dla leniwców i leżakowiczów. W pobliżu Otranto rozrzucone są jedne z najpiękniejszych plaż Apulii – Torre Dell’Orso. Jeśli planujesz się oświadczyć, to passeggiata przy zachodzie słońca z widokiem na skały Le Due Sorelle będzie idealnym miejscem.
Otranto to „okładkowy” wizerunek Apulii, który zdobi widokówki, czy foldery biur podróży. Przypuszczam, że w sezonie miasto może zmęczyć, gdyż jest bardzo małe, a turyści je uwielbiają. Podczas naszego pobytu w maju, jeszcze przed sezonem, Otranto dało nam cały swój urok.
Zamieniliśmy się w wilki, które polują na owoce morza z lokalnego sklepu. Wspięliśmy się na fortyfikację twierdzy, gdzie degustowaliśmy lokalne sery i wędliny. A to wszystko z widokiem na port i potężny Zamek Aragoński.
Jedną z głównych atrakcji turystycznych Otranto jest katedra i jej mozaiki z XII wieku. Warto tam patrzeć pod nogi, ponieważ podłoga pokryta jest misternymi mozaikami.
Spacerując po starym mieście, niektórzy dostrzegą napis: „Otranto è l’anagramma di Tornato” co znaczy: Otranto to anagram słowa „wracać”. Mam nadzieję, że to prawda!
Mieszkańcy
Ze strony Apulijczyków doświadczyliśmy ogromnej życzliwości: żaden kelner nie odmówił nam korkociągu, wiele osób zatrzymywało się przy wózku z synkiem i rzucało miłym słowem, właściciele apartamentów służyli pomocą i podwózką. Choć Apulia to jeden z najbiedniejszych regionów Włoch, o czym świadczy chociażby fakt, że nie posypuje się tu makaronu parmezanem ale okruchami chleba Pangratatto, to terroni są bardziej otwarci i przyjacielscy niż mieszkańcy Werony czy Florencji. Tubylcy cenią sobie wartości rodzinne oraz tradycję. Słyszałam nawet historię znajomego, który szukał prawdziwie włoskiej restauracji w Apulii, więc pytał lokalsów o polecenia. Jeden z nich wskazał mu drogę… do własnego domu. A tam czekała na niego biesiada pełną parą i wino lane prosto z dzbana. Buonissimo.
Wino
Jeśli miałabym komuś opowiedzieć o Apulii, to na pewno przy kieliszku wina. Musisz wiedzieć, że ulubione wino Polaków czyli Primitivo produkowane jest właśnie w Apulii – to znak rozpoznawczy tego regionu. Cichą gwiazdą, która przyćmiła nieco blask hojnie obdarzonego (w aromaty) Primitivo okazało się Salento Rosato na bazie najstarszego w Apulii szczepu Negroamaro.
Jego owocowy charakter zrównoważony pobudzającą (nie tylko apetyt) kwasowością towarzyszył nam podczas kąpieli w hotelowych basenach i uprzyjemniał oczekiwanie na primo piatto w trattoriach.
Równie ważną odmianą winorośli, która zaadaptowała się do warunków gorącego południa jest Fiano. Jego kuszący dojrzały tropikalny bukiet i gładka faktura w kontakcie z podniebieniem nadają mu wszystkie niezbędne cechy wakacyjnego wina, którym chcemy popijać Frutti di Mare lub z którym chcemy podziwać zachód słońca w miejscu, gdzie błękit Adriatyku łączy się z lazurem Morza Jońskiego.
Kolejna odmiana to słodycz dla uszu – bombino bianco. Jest delikatne i perliste, łaskoczące pęcherzykami powietrza, lekkie i orzeźwiające jak vinho verde w Portugalii. To kluczowe białe wino uprawiane w środkowych i południowo-wschodnich Włoszech. Bambino bianco cenione jest bardziej za obfite plony niż aromatyczność, zyskało nawet przydomek Pagadebit czyli „płatnik długów”.
Every year millions of dollars worth of cialis cheap is sold over the counter and on the Internet. So, panic-stricken, we fork out thousands of dollars for a 30-day supply can be obtained for mere pennies on your dollar in unica-web.com viagra sales in uk Canada. Both buy cialis uk of these conditions are worrisome for a man; they can lower his confidence, self-esteem, work proficiency, mental and his relationship as well. Researchers believe that trying regular exercises, eating properly, avoiding stress and fatigue could be sildenafil tabs a good way to feeling healthy and happy in a relationship.
Jednym słowem, jeśli zastanawiacie się, czy odwiedzić Apulię, moja odpowiedź brzmi: „si”.
